Komentarze: 1
A myślałam ,że już się z tego "wyleczyłam " a jednak nie jednak nadal nie wierzę w siebie i w swoje "zdolności".Dzisiaj pomyślałam ,że za tydzień pierwsze zajęcia i czuję ,że gdzieś tam w środku zaczyna się !Zaczyna sie myślenie czy dobrze zrobiłam , czy dokonałam słusznego wyboru( choć i tak mam do co po niektórych żal) i przede wszystkim czy sobie poradzę.Wiem ,że to diametralnie różne od tego co robiłam do tej pory , całkiem inna dziedzina ale pocieszam sie myślą ,że będzie dobrze .Wszyscy mówią ,ze co to dla mnie ,że po "chemii" dam sobie z tym świetnie radę.Łatwo powiedzieć! Jak przestawić się po tych 3 latach? Jak sie z tym pogodzić?
Słucham sobie teraz pioseneczki Natalii Kukulskiej , która śpiewa ,że potrzebne są szare dni ...... , to nic ,że oczy pełne łez i tak nadejdzie nowy dzień.
I to jest święta prawda.