Komentarze: 2
Prawie dwa miesiace temu moje serce ciely jak noz slowa pewnego pana.Zostalo ono posiekane na drobniutkie kawaleczki- bol byl ogromny i tym wiekszy,ze cios zostal zadany z zaskoczenia i przez osobe, ktora przez prawie 1,5 roku podkreslala jak to ona nienawidzi klamstwa i bawienia sie ludzmi.A teraz mam wrazenie,ze pomalu, pomalutku odradzam sie jak Feniks z popiolow.I choc i tak nie rozumie po co byly te klamstwa to teraz zaczyna to miec niewielkie wrazenie, by nie rzec,ze nie ma go wcale.Wiem jedno to byla najdotkliwsza nauczka mojego zycia, ktora nauczyla mnie jednego- nie ufaj i nie badz dobra dla ludzi - bo skopia Ci tylek!!!
Teraz panuje cisza i nie wiem jak bedzie wygladalo to daleja raczej wiem,że cos sie wypalilo, cos ewaluowalo, pokazalo swoje prawdziwe oblicze- wiem jedno nie ma zaufania i nigdy juz nie bedzie.I chyba nigdy nie wroca rozmowy pozbawione zlosliwosci i upierdliwosci.W kazdym razie teraz jest inaczej, inaczej podchodze do kazdej nowopoznanej osoby, inaczej reaguje gdy ktos mi mowi" jestes dla mnie skarbem"( gadaj sobie zdrow).Zreszta to co sie stalo spowodowalo,ze pewne rzeczy staly sie dla mnie bardziej istotne.Pewne rzeczy nabraly wiekszego znaczenia.Usmiecham sie lapiac wzrok facetow na ulicy :)
A z innej beczki- 2,5 w dol- i to jest rewelacyjna wiadomosc.