wspominki i granice

Jak niewiele trzeba by obudzic wspomnienia, schowane gdzies na dnie serca, zepchniete sila do podswiadomosci i uspione, przekonalam sie dzisiaj kiedy pewien starszy jegomosc zapytal mnie jak dojechac do S.. ,dzielnicy mojego miasta i ile to przystankow tak mniej wiecej a mnie wtedy przed oczami stanela sytuacja sprzed jakis 4 czy 5 miesiecy kiedy to ten sam dojazd tlumaczylam pewnej bardzo bliskiej  memu sercu osobie. Druga sytuacja wspominkowa miala miejsce u mojej babci kiedy to sprzatalam bo mial do mnie przyjechac kolega. I znowu sytuacja wspominkowa ale tym razem krag osob wspominanych sie powiekszyl.Te wspomnienia byly mile i wywolaly zastanowienie nad tym dlaczego ktos, kto niby doskonale wie ,ze nie, ze nic tak dokladnie i precyzyjnie wyznacza granice podczas gdy druga strona o nic takiego nie pyta? Czy ma to jakis zwiazek z obawa,ze moze posunac sie za daleko, ze moze zadzialac chemia pomimo nakazu,ze ma byc tak i tak , ze ma byc taka i taka???????????????????????????????????